Bevoegd

betekenis & definitie

bn. (-er, -st), door de wet of enig erkend gezag tot iets (dat genoemd wordt of uit het verband blijkt) gerechtigd: de bevoegde ambtenaar; bevoegde rechter, rechter in België, zie rechterlijke inrichting; volledig bevoegde leerkrachten; van iets aan de bevoegde macht kennis geven, wier taak en wier recht het is daarvan kennis te nemen; (in vrijer gebruik) door kennis en ervaring tot iets gerechtigd of in staat; ik reken mij niet bevoegd om over muziek mee te spreken; het is ons van bevoegde zijde meegedeeld, door iemand die het weten kan.