bn. (-er, -st),
1. kennis hebbende van; ergens goed bekend zijn, er de weg weten; met iets worden, het vernemen, er kennis van krijgen;
2. gekend wordende, openbaar: het is bekend, wie de dader is; het is algemeen bekend, ieder weet (het); naar de bekende weg vragen, vragen naar iets dat men al weet;
3. niet vreemd: hij komt mij bekend voor, ik meen hem te herkennen, moet hem al eens gezien hebben; zich bekend maken (aan), zeggen wie men is; bekend met iemand worden, kennis met hem maken; bekend zijn als de bonte hond, overal ongunstig bekend staan; hij is bekend, men weet al, wie hij is; (ook) hij is vermaard; een schrijver, die velen kennen; een bekende stem horen, een stem die men herkent.
