Duits politicus, *22.7.1823 Mainz, ♱14.3.1899 Berlijn. Bamberger nam in 1848—49 deel aan de revolutie in de Palts, vluchtte daarna naar het buitenland en werd directeur van een grote bank te Parijs.
Na amnestie keerde hij naar Duitsland terug, werd in 1871 in de rijksdag gekozen, waarin hij tot 1893 zitting had (tot 1880 als nationaal-liberaal).Hij was financieel adviseur van Bismarck en een krachtig voorvechter van vrijhandel en gouden standaard. In 1880 betoonde hij zich een sterk tegenstander van Bismarcks koloniale en protectionistische politiek en sloot hij zich aan bij de Duits-Vrijzinnige partij. Ten gevolge van zijn internationalistische neigingen werd Bamberger een der voornaamste objecten van de antisemitische agitatie.
