[Lat. atavus, voorvader], o. (-n), het verschijnsel dat een individu een kenmerk vertoont dat verre voorouders bezaten, maar dat in tussenliggende generaties normaliter niet voorkomt.
Atavisme kan een regelmatig verschijnsel zijn bij alle individuen gedurende de ontwikkeling of bij een enkel individu als afwijking. Voorbeeld van jeugdatavismen is de kieuwaanleg bij embryo’s van vogels, zoogdieren en de mens, ook bladontwikkeling bij kiemplanten van cactussoorten, die in volwassen toestand geen bladeren hebben. Als afwijking komt voor: meer dan één paar borsten bij de vrouw (polymastie).
