Oosthoek Encyclopedie

Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)

Gepubliceerd op 31-01-2019

Arbeidst(h)erapie

betekenis & definitie

Arbeidst(h)erapie - v., ook ergotherapie, genezing van ziekte door de patiënt werk te laten verrichten. © De arbeidstherapie is de medisch voorgeschreven en professioneel begeleide behandeling van fysiek en/of geestelijk gehandicapte personen, die gericht is op het herstel van functies. Arbeidstherapie kan dienen a. als ondersteuning van de totale behandeling (verbeteren van relatieproblematiek, helpen aanvaarden van en constructief gebruiken van een langdurige periode van hospitalisatie en/of herstel); b. als aanvulling op de fysiotherapie (verbeteren van motoriek en coördinatie van bewegingen, vergroten van uithoudingsvermogen en spierkracht, verhoging van de te verdragen werkinspanning); c. als voorbereiding op de uitoefening van een beroep (aanleren van huishoudelijke werkzaamheden, analyseren van arbeidscapaciteit, belangstelling, geschooldheid van de patiënt i.v.m. omscholing.

Arbeidstherapie is aanvankelijk ontwikkeld in de psychiatrische inrichtingen; na de Tweede Wereldoorlog werd arbeidstherapie ook toegepast op personen met lichamelijke ziekten en handicaps. De behandeling van de patiënt kan individueel of in groepsverband geschieden, meestal in de afdeling arbeidstherapie van de betrokken instelling of de verpleegafdeling, maar ook wel bij de patiënt thuis of in diens werksituatie.

LITT. A.Rusk, Rehabilitation medicine (1964); WHO Technical Report Series 419 (1969); Beroepsomschrijving, arbeids-ergotherapie van de Ned. Ver. van Arb.-Ergotherapie (1974).