[Fr., na ons de zondvloed], uiting van onbezorgdheid over verre gevolgen van roekeloze daden. La Tour schrijft de zin toe aan Mme de Pompadour als troost voor Lodewijk XV na de Franse nederlaag bij Rossbach (5.11.1757).
Sainte-Beuve doet dit eveneens. M.P. Larousse in zijn Fleurs historiques beweert dat Lodewijk XV zelf deze zin uitsprak; hij wordt soms ook toegeschreven aan Mme du Barry.
