Aboe Simbel, plaats in Egypte op de linkeroever van de Nijl, dicht bij de Soedanese grens, met een groep van in de rotsen uitgehouwen tempels, vertrekken, waarvan de eerste en grootste 17,7 m lang en 16,4 m breed is, gesteund door twee rijen vierkante pilaren van 10 m hoog; voor de tempel zijn vier kolossale figuren, in een zittende houding, de grootste stukken Egyptisch beeldhouwwerk die bekend zijn en die Ramses II voorstellen, 20 m hoog.
Goed bewaard zijn ook de wandreliëfs. Ramses II (19e dynastie, 1301-1234 v.C.) heeft de tempels laten bouwen, de grootste ter ere van Amon Re van Thebe en Re Harachte van Heliopolis; de kleinere was gewijd aan Hathor. Hiervan is de gevel 28 m lang en 12 m hoog. Aan de ingang bevinden zich 10 m hoge beelden van Ramses en zijn vrouw. Deze heiligdommen werden ontdekt in 1813 door de ontdekkingsreiziger J.L.Burckhardt en door Belzoni blootgelegd in 1817. In 1909 werd een deel van het tempelvoorplein blootgelegd. I.v.m. de aanleg van een stuwdam bij Aswan werden, als resultaat van een onder auspiciën van de UNESCO gevoerde actie, in de jaren zestig de tempels in stukken tot een gewicht van 30 ton gezaagd en boven op de rotsen herbouwd.
LITT. A.W.Byvanck, De kunst der Oudheid (1947); J.Vandier, Manuel d’archéologie égyptienne (1955); L.A.Christophe, Abou Simbel (1965); W.MacQuitty, Abu Simbel (1965); Chr.Desroches-Noblecourt en Ch.Kuentz, Le petit temple d'Abou Simbel (2 dln. 1968).
