initiatie

betekenis & definitie

inwijding, inwijdingsritueel

uitspraak
[ie-nie-(t)sie-a-(t)sie] of [ie-nie-(t)sja-(t)sie]

citaat
“Er is één bizar ritueel dat de sekte een sinister randje geeft: de initiatie, het moeten kraken van een walnoot. Een jongetje dat daar niet voor slaagt, wordt uitgestoten. Daniel en Rosenboom vervlechten hun terugblikken met hun zoektocht naar wat er van hem is geworden.”
Bron: Orkater vertelt sekteverhaal met lef (Ron Rijghard, NRC Handelsblad, 1 mei 2017)

woordfeit
Bij een initiatie wordt iemand volgens bepaalde regels en met een zekere plechtigheid opgenomen in bijvoorbeeld een groepering, genootschap of sekte. Het woord komt via het Franse initiation van het Latijnse initiatio ‘inwijding’, een afleiding van het werkwoord initiare ‘inwijden’. Dat woord is zelf weer voortgekomen uit initium ‘begin’, een afleiding van het werkwoord inire, dat ‘ingaan’ betekent - zowel in letterlijke zin (‘naar binnen gaan’) als in figuurlijke (‘beginnen’).
Verwante woorden zijn initiatief (‘het zetten van de eerste stap’, ‘ondernemingszin’, ‘voorstel’), initiëren (‘invoeren’, ‘het initiatief nemen’, maar ook ‘inwijden’), initiator (‘initiatiefnemer’) en initieel (‘in het begin, in eerste instantie’).