Zuidafrikaans psychiater, *12.11.1931 Kaapstad. Cooper vestigde zich in 1955 te Londen, waar hij zich vooral bezighield met de behandeling van schizofrenie.
Als belangrijkste oorzaak zag hij stoornisverwekkende gezinsinvloeden. In 1962 startte hij een opzienbarend experiment door groepsgewijze behandeling van schizofreniepatiënten. Hoewel dit experiment na enkele jaren moest worden gestaakt, hebben de ideeën van Cooper veel weerklank gevonden bij jonge psychiaters. Te zamen met R.Laing behoort Cooper tot de belangrijkste vernieuwers van de psychiatrie. Van hem is de term → antipsychiatrie afkomstig. Werken: Psychiatry and antipsychiatry (1967), (met R.Laing) Reason and violence (1974; Ned. vert.
Reden en geweld, 1970), The death of the family (1971; Ned. vert. Het einde van het gezin, 1972), The grammar of living (1974), The language of madness (1979).
