bevelhebber

betekenis & definitie

bevelhebber - zelfstandig naamwoord
uitspraak: be-vel-heb-ber

1. persoon die de leiding heeft bij politie of brandweer
♢ hij is bevelhebber in het leger
2. persoon die de leiding heeft in het leger
♢ de bevelhebber besloot tot de aanval over te gaan

Zelfstandig naamwoord: be-vel-heb-ber
de bevelhebber
de bevelhebbers
het bevelhebbertje

Synoniemen
commandant, legeraanvoerder, veldheer