Vissersdorp, ontstaan in de 14de eeuw rond een kapel ter plaatse van de huidige Andreaskerk in een naar het strand aflopende duinvallei bij de monding van de Oude Rijn in de Noordzee. Verder westelijk nu in zee lag de zogeheten Brittenburg, een Romeins castellum uit de 2de-3de eeuw.
In 1461 werd Katwijk aan Zee een zelfstandige parochie. Door kustafslag in de 16de en 17de eeuw kwam de kerk aan zee te liggen.
Opmerkelijk is dat Katwijk nooit een zeehaven heeft gehad; de bomschuiten lagen gewoon op het strand. In 1804-'07 werd het Uitwateringskanaal gegraven en voorzien van een binnen- en een buitensluis.
Het als binnenhaven dienende Prins Hendrikkanaal kwam in 1879 tot stand. In 1845 werd het Badhotel (kuuroord) geopend en aan de in 1880 aangelegde boulevard verrezen verschillende hotels en pensions.
Op last van de Duitse bezetters moest in 1942 een groot deel van de boulevardbebouwing worden afgebroken. Na de Tweede Wereldoorlog vond wederopbouw (en sanering) plaats onder leiding van H. en L.H.H. van der Kloot Meijburg en ontwikkelde Katwijk zich tot een belangrijke badplaats.
