De oudste huizen van het dorp hebben nog een kern uit de 16de eeuw. Het Wapen van Linschoten en Snelrewaard (Dorpsstraat 32-34) is vanaf 1585 tot 1919 het rechthuis van Linschoten geweest.
De oude, onderkelderde, gerechtskamer bevindt zich aan de achterzijde bij het riviertje de Linschoten. In het interieur zijn 17de-eeuwse tegeltableaus bewaard gebleven.Het voorste deel van het huis werd in de 18de eeuw gebouwd en de zijvleugel onder een lessenaarsdak omstreeks 1800. In 1937 liet G. Ribbius Peletier het pand restaureren naar een ontwerp van architect H. van der Kloot Meyburg uit Den Haag. De kern van Dorpstraat 28-30 is waarschijnlijk eveneens omstreeks 1585 gebouwd, maar het huis is in later eeuwen verscheidene keren verbouwd. De gevels van het tweelaags pand zijn grotendeels in gele IJsselsteen opgetrokken. Het linkerdeel (nr. 30) heeft een opkamer. Aan de Dorpstraat staan nog meer interessante huizen.
De eenvoudige maar harmonieuze, voornamelijk 19de-eeuwse, panden met lijstgevels zijn voorzien van schuiframen en omlijste deuren met bovenlichten. Het eenvoudige dwars huis Dorpstraat 12 stamt volgens een datering in de (gewijzigde) tuitgevel uit 1771. Dorpstraat 4-6 is een breed dwars huis uit 1821, dat een tijdlang als hoefsmederij heeft gediend. Dorpstraat 8 werd tegelijk met het hiervoor genoemde huis gebouwd. Opdrachtgever van dit herenhuis was Coenraad Willem van Dam. Dorpstraat 10 bestaat uit een tweelaags herenhuis (na 1821) en een eenlaags dwars pand (1876).
Buiten de kom staan de opzichterswoning annex jachthuis Haardijk 15-16 uit 1904 en de dubbele arbeiderswoning Nooit Gedacht (Haardijk 20-21) uit 1908, beide naar plannen van A.N. Goederen, huismeester van huis Linschoten. Het kleine, in neorenaissance-stijl gebouwde woonhuis Schapenlaan 1, met schuur in dezelfde stijl, dateert uit 1910 en is een ontwerp van G. Ribbius Peletier. Zijn vader, de eigenaar van het landgoed Linschoten, was de opdrachtgever.
