(Moersbergselaan 17) wordt in 1435 voor het eerst genoemd. Aan de zuidzijde van het huis bevinden zich nog twee 15de-eeuwse kelders.
De noordoostvleugel dateert uit het tweede kwart van de 16de eeuw en heeft een uitgebouwde, veelhoekige erker en een achtkantige traptoren.Een groot aantal verbouwingen vanaf het midden van de 17de eeuw heeft het gebouw zijn huidige aanblik gegeven. Het kasteel groeide uit tot een onregelmatig gevormd complex om een binnenplaats. Die wordt aan de noordzijde afgesloten door een gekanteelde muur met toegangspoort en een grote 17de-eeuwse duiventoren. In 1866 kreeg het kasteel een romantisch ‘middeleeuws’ aanzien door een verbouwing in neogotische stijl. In 1927 vond naar ontwerp van J.W.H. Berden opnieuw een ingrijpende verbouwing plaats, waarbij het omgrachte complex zijn huidig ‘renaissance’-voorkomen kreeg.
Tekeningen van de 17de-eeuwse situatie dienden daarbij als voorbeeld. Vanaf 1824 ontstond de landschappelijke aanleg, waarbij de gracht werd vergraven tot een serpentinevijver met eiland.
De geometrische hoofdstructuur bleef gespaard. Het koetshuis (Moersbergselaan 6-8) werd omstreeks 1860 gebouwd en in 1926 verbouwd tot garage.
