Langgerekt straatdorp, ontstaan in de vroege middeleeuwen op een oeverwal van de Maas. Het dorp werd in 1944 zwaar door oorlogsgeweld getroffen.
De kerktoren (Grotestraat 63-65) is een restant van een middeleeuwse, aan St.-Jan de Doper gewijde, kerk, die in 1882-'89 werd vervangen door een nieuw gebouw dat in 1944 werd verwoest. De toren van drie geledingen, met overhoekse steunberen en achthoekige traptoren, werd gebouwd in 1486-1532. De onderste geleding heeft tufstenen speklagen; de tweede en derde geleding hebben spitsboognissen met maaswerk. Dat maaswerk werd bij de restauratie in 1959-'61 aangevuld en vernieuwd. De huidige kerk is een basiliek met voorhal in neoromaanse vormen en stamt uit 1953. De pastorie (Grotestraat 67) dateert uit omstreeks 1880.
