Dorp, oorspronkelijk Merefelt (Meervelt) genoemd, ontstaan in de vroege middeleeuwen op hogere zandgronden (waard) aan de rand van de Zuidelijke Peel. Vanaf 1306 was het met (Over)Weert een vrije heerlijkheid in het Land van Horn.
Tot 1482 bleef het bestuurlijk met Weert verbonden.Daarna werd het een zelfstandige heerlijkheid die in 1716 tot het Oostenrijkse Overkwartier ging behoren. Nederweert werd in 1659 geteisterd door een grote brand. De in 1822-'26 gegraven Zuid-Willemsvaart (verbreed in 1920-'22) ging de oostelijke en zuidelijke begrenzing van het dorp vormen. De langgerekte bebouwing concentreerde zich aan de Kerkstraat, waar het oude stadhuis tegenover de kerk in 1922 werd vernieuwd. Na de Tweede Wereldoorlog is Nederweert vooral aan de oost- en westzijde uitgebreid.
