De R.K. St.-Martinuskerk (Wilhelminaplein 1) is een driebeukige pseudobasilicale kruiskerk met driezijdig gesloten koor en een ingebouwde toren van drie geledingen met ingesnoerde spits. De mergelstenen toren stamt uit de 14de eeuw. Erin hangt een door Antoine Bernard gegoten klok (1729). Bij de bouw van een neogotische kerk in 1884, naar ontwerp van Joh. Kayser, zijn de 15de-eeuwse pijlers met Maaskapitelen van de oude kerk bewaard gebleven. Het huidige schip en zijbeuken kwamen in 1929-'30 tot stand naar een neogotisch ontwerp van J.H.H. van Groenendael. Daarbij werd de toren ingebouwd tussen twee zijkapellen. Het interieur wordt gedekt door kruisribgewelven.
Tegen de kerk staat onder meer een grafkruis uit 1743. De voorm. kapelanie (Wilhelminaplein 2-4) dateert van 1932 en heeft tot topgevels opgetrokken hoekrisalieten.
