De R.K. St.-Martinuskerk (Kerkstraat 10) is een driebeukige kruiskerk voorzien van een koor met halfronde apsis geflankeerd door kleine torens en een forse ongelede westtoren met frontalen. In 1850 verrees een eenbeukige neoclassicistische kerk met toren naar ontwerp van J.T. Weustenrath. Rond 1900 kreeg deze kerk een uitbreiding in neoromaanse stijl naar plannen van N. Ramakers, waarbij de toren werd verhoogd. In 1933 heeft men de zijbeuken en zijportalen aangebouwd. Het interieur wordt gedekt door een houten plafond. De schilderingen op de triomfboog en het apsisgewelf zijn gereconstrueerd bij een restauratie in 1995. De oudste gebrandschilderde ramen zijn vervaardigd door het atelier H. Oidtmann, de andere ramen en de kruiswegstaties zijn van Fr. Nicolas. Tot de inventaris behoren een zwart-marmeren doopvont met koperen deksel (circa 1700) en een biechtstoel in Lodewijk XV-stijl.
Achter de kerk staat aan de Akerstraat een H. Hartbeeld (1920) van wit gesausde kunststeen. De pastorie (Akerstraat 5) is een tweelaags pand uit 1853 met hardstenen vensteromlijstingen.
