De R.K. St.-Martinuskerk (Rechtstraat 2, Wyck) is een driebeukige basilicale kruiskerk met driezijdig gesloten koor en een toren van vier geledingen en ingesnoerde naaldspits. Deze neogotische kerk verrees in 1857-'58 naar ontwerp van P.J.H. Cuypers ter vervanging van de middeleeuwse Martinuskerk. De wimberg van het hoofdportaal bij de toren toont een in 1946 door W. Visser vervaardigde voorstelling van St. Martinus die zijn mantel deelt. De kerk is hersteld en gerestaureerd in 1910, 1926 en 1978-'80, de toren in 1985.
Het interieur wordt gedekt door kruisribgewelven. Tot de oudere inventaris behoren een notenhouten kruisbeeld (circa 1300), een door Johannes van Venlo vervaardigd geelkoperen doopvont (1482; koperen deksel 1717) en een kaarsenkroon (18de eeuw). Van de door atelier Cuypers-Stoltzenberg vervaardigde inventaris resteren het hoofdaltaar (1866), de biechtstoelen, de communiebank en de koorbanken (alle 1867). Verder bevat de kerk een door Pereboom & Leyser gebouwd orgel (1878) en kruiswegstaties (1902-'03) van H. Redig uit Antwerpen. De gebrandschilderde ramen zijn rond 1948 vernieuwd.
Rondom de kerk bevinden zich verschillende grafzerken en grafkruisen uit de 16de tot 18de eeuw.
De voorm. sacristie is in 1923 gebouwd in zakelijk-expressionistische stijl naar ontwerp van A.J.N. Boosten.
