Woonhuizen. In de binnenstad zijn de bouwblokken over het algemeen vanaf de hoofdstraten verdeeld in langgerekte percelen.
De oudste stenen hoofdhuizen staan meestal op bredere percelen (6-9 meter), de latere huizen op smallere, ondiepe percelen. Het noordwesten van de oude binnenstad en de omgeving van het Martinikerkhof kennen een grilliger percelering en straatverloop.
De achtererven met de achterhuizen zijn ontsloten met stegen. Opvallend in Groningen is het veelvuldig voorkomen van smalle druipstroken (osendrop) tussen de met zelfstandige bouwmuren opgetrokken huizen.
Deze stroken zijn aan de straatzijde later vaak met baksteen dichtgemaakt. Gemeenschappelijke bouwmuren werden in het middeleeuwse Groningen overigens ook toegepast; het gebruik ervan werd vanaf het begin van de 15de eeuw ook aangemoedigd en in keuren geregeld door de stedelijke overheid.
