(Krommesteeg 11) werd circa 1400 gebouwd als gruithuis voor Pelgrim van Putten. Het op een achterterrein gelegen diepe pand heeft aan de ene kant een trapgevel met kleine treden voorzien van ezelsruggen en spaarvelden en aan de andere kant een topgevel met arkeltorentjes.
Bij een ingrijpende verbouwing rond 1530 zijn de balklagen herlegd. Vanaf de 17de eeuw was het pand in gebruik als stadsboerderij. Bij een restauratie in 1955-'57, onder leiding van C.W. Royaards, kreeg het zijn oorspronkelijke gedaante terug.
