De Herv. kerk (Dorpstraat 61), oorspronkelijk gewijd aan St. Werenfridus, is een driebeukige pseudobasiliek met driezijdig gesloten koor en een toren van drie geledingen met ingesnoerde spits.
De sobere tufstenen toren dateert uit de eerste helft van de 14de eeuw en werd eind 15de eeuw in baksteen verhoogd.Het gotische koor verrees in de eerste helft van de 15de eeuw. Aan het eind van die eeuw verving men het oude schip door het huidige, waarvan de zijbeuken langs de toren doorlopen. De kerk is na eerder herstel van oorlogsschade in 1955-'57 gerestaureerd.
Het interieur van het schip wordt gedekt door kruisribgewelven op korte kolonetten. Tot de inventaris behoren een midden-16de-eeuwse grafzerk en een laat-17de-eeuwse preekstoel. Het in 1708 door Derk Joost Jalinck voor de Herv. kerk van Eibergen gebouwde orgel (verbouwd in 1832) is in 1966 naar Westervoort overgebracht. De kosterswoning (Dorpstraat 63) is een neoclassicistisch pand uit 1841.
