Dorp in Oostelijk Flevoland, gesticht in 1961 als A-kern (kleine kern) aan de zuidzijde van de Kolk. De naam is afgeleid van een in 793 in een oorkonde genoemde ‘in silva que dictur Seaewald sive Swifterbant’.
Het stedenbouwkundig plan uit 1960 vanW.J.G. van Mourik leidde in 1962 tot een structuurplan (bijgesteld 1965). Aan de noordoostzijde bij de Kolk kwam een bescheiden bedrijventerrein tot stand en aan de zuidoostzijde een groter terrein (Industrieweg). De kern van Swifterbant wordt gevormd door een brede groene as of ‘stadsweide’ (De Greente), aan de noordzijde afgesloten door een kerkcentrum en enkele winkels. De woningblokken staan iets gedraaid ten opzichte van de groene as. De zuidelijke afsluiting in de vorm van sportvelden en volkstuinen overgaand in het Swifterbos is na de planverandering gedeeltelijk volgebouwd met orthogonale woningblokjes en daartussen enkele scholen (Anemoonstraat, Wolk e.o.). Aan de noordzijde is het dorp later uitgebreid met een kleine bungalowwijk en aan de oostzijde van de Bisontocht met twee wijken (Het Blazoen e.o., Spelwijk). Vanwege zijn archeologische waarde (Swifterbantcultuur) wordt het gebied ten noordwesten van Swifterbant (Visvijverweg o.e.) als archeologisch werelderfgoedmonument van UNESCO voorgedragen.
