(< Fr. bon, goed)
1. goed af: Dat die ouwe kolonel nou lekker z’n voetjes kan warmen en bon-af met haar is, MENS2 291;
2. (iron.) slecht af: Me vrouw is roomsch, ik doe ’r al in geen j are meer aan, ... as je ’t van de kerk mot hebbe, ben je bon af, HERMUS 44.
