bon af
(19e eeuw) (< Fr. bon, goed + af) (inf.) goed af. Soms ook ironisch gebruikt: slecht af. • Ben je van dat hoeiewinkeltje ? Martha knikte. — Nou kind dan ben je bon af. (De Gids: nieuwe vaderlandsche letteroefeningen. 1890) • Als je steelt ben je bon af, heb je 'n paleis van 'n huis met bediening en livrei &mda...