installatie waarmee zonneenergie wordt opgevangen voor nuttig gebruik in de vorm van warmte. In een zonnecollector wordt zonnestraling door absorptie in warmte omgezet.
Een vlakke zonnecollector bestaat in principe uit een bak waarin op een laag isolatiemateriaal een plaat ligt waardoor water of lucht stroomt. De plaat is meestal zwart gemaakt. De bak zelf is afgedekt door één of meer glasplaten. Onder ideale omstandigheden kan het rendement tot 80 % oplopen. De temperatuur die bereikt wordt, is meestal minder dan 100 °C. Deze lage temperatuur is geschikt voor de verwarming van woonruimten en tapwater.
De meest bekende huidige toepassing in Nederland is die in zwembaden. Hoge temperaturen kunnen b.v. bereikt worden door de zonnestraling met een groot aantal spiegels te concentreren op een buis waardoor water of lucht stroomt. Op deze manier kan men zelfs stoom produceren en uit die stoom weer elektriciteit. In Odeillo (Zuid-Frankrijk) is een dergelijke concentrerende zonnecollector gerealiseerd.Voor Nederland en België zal het benutten van zonne-energie met behulp van vlakke zonnecollectoren het meest bruikbaar zijn. Er zijn al ‘zonneboiler’-systemen op de markt voor het leveren van tapwater (vandaar de naam ‘boiler’). Voor het verwarmen van woningen worden enkele systemen getest in o.a. Leiden, Veldhoven en Zoetermeer. In Mechelen wordt onderzocht in hoeverre deze systemen van toepassing kunnen zijn voor het verwarmen van zwembaden.
