inflammatio, het ziekteproces dat ontstaat wanneer het lichaam of een der delen daarvan (plaatselijke ontsteking) zich verweert tegen een schade (noxa) meestal, maar niet altijd, het binnendringen van ziektekiemen (zie ook besmetting). De van oudsher bekende symptomen van ontsteking zijn: warmte (calor), pijn (dolor), zwelling (tumor) en gestoorde werking (functio laesa).
Pathologisch-anatomisch berust dit alles op versterkte toevoer van bloed en andere veranderingen in de wand van de kleine bloedvaten, met in het weefsel treden van leucocyten (de vorming van exsudaat, eventueel etter).Wanneer het gaat om een besmetting (van een wond) met de gewoonlijk op de huid aanwezige stafylo- en vooral streptococcen, spreekt men van een banale ontsteking.
Zijn er echter bijzondere micro-organismen in het spel (waarop de reactie van het weefsel vaak ook bijzonder is) dan spreekt men van een specifieke ontsteking. Zonder nadere omschrijving denkt men dan het eerst aan tuberculose (zie aldaar).
