beenweer, het weefsel dat rondom een beenbreuk eerst een vaste en daarna een verkalkte harde massa vormt, welke de fragmenten weer tot een geheel maakt. Daarna herstelt zich in deze callusmassa weer de beenstructuur.
Het uitblijven van de callus-vorming (bijv. bij het in afwachting daarvan ingegipste lichaamsdeel) is een ernstige complicatie, die tot pseudarthrose, zie aldaar, leidt. Soms vindt te overvloedig woekerende calciumvorming plaats: callus luxuriëns.