Wat is de betekenis van WELSPREKEND?

bn. bw. (-er, -st), 1. goed kunnende spreken, fraai en zo dat men indruk maakt, zijn gehoor meesleept: die predikant is zeer welsprekend 2. goed gesproken (geschreven), fraai en overtuigend: een welsprekend betoog; welsprekende argumenten, bewijzen; een welsprekend voorbeeld, dat indruk maakt; een welsprekende stijl....

welsprekend - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: wel-spre-kend 1. wie goed kan spreken ♢ onze dominee is erg welsprekend 2. goed gesproken of geschreven ♢ hij gebruikte in zijn opstel een welsprek...

wel ter tale.

adj., wolsprekkend, (wol)bispraekt; — zijn, tige sprekke, prate kinne, in tûke prater wêze; niet — zijn, gjin sprekker, prater wêze.

bn., bw. (1 goed kunnende spreken; inz. in het openbaar; 2 van woorden, taal enz.: overtuigend): 1 een welsprekend redenaar, bezielend, meeslepend; 2 welsprekende taal; een welsprekend zwijgen; iem. welsprekend verdedigen.

(wel’spre:kənt) bn. en bw. (-er, -st) goed, sierlijk en aangenaam kunnende spreken : een redenaar; iemand verdedigen; een zwijgen. Syn. →: welbespraakt.

bn. en bw. (-er, -st), 1. goed kunnende spreken, zo dat men indruk maakt, zijn gehoor meesleept: die predikant is zeer 2. overtuigend: een welsprekend betoog.

WELSPREKEND, bn. bw. (-er, -st), goed kunnende spreken, indruk makende door taal en voordracht : die predikant is zeer welsprekend; een welsprekend voorbeeld, dat indruk maakt; een welsprekende stijl. WELSPREKENDHEID, v. de kunst om in den meest gepasten vorm in prozastijl het woord te voeren, inz. in het openbaar : de uiterlijke welsprekendheid be...

zie Welbespraakt.