Wat is de betekenis van verhouding?

v. (-en), 1. betrekking van grootheden onderling als zodanig, in een vergelijking uitgedrukt: de verhouding van 6 tot 18 is als 1 tot 3 ; het quotiënt is de uitdrukking van een verhouding; de verhouding van of tussen die grootheden is bekend; 2. (mv.) de afmetingen van een zaak in betrekking tot elkaar : de verhoudingen van een...

verhouding - Zelfstandignaamwoord 1. (wiskunde) een verband in de vorm van een breuk tussen getalsmatige grootheden ♢ De verhouding Franstaligen over Nederlandstaligen in België is 4/6. 2. de betrekking van personen onderling ♢ Er heerste een gespannen verhouding...

verhouding - zelfstandig naamwoord uitspraak: ver-hou-ding 1. onderlinge betrekking tussen zaken of mensen ♢ de verhouding tussen de chef en de werknemers is prima 1. een verhouding hebben [een lie...

Geheime liefdesverhouding; buitenechtelijke relatie. Meestal met de onderliggende gedachte dat er ook seks aan te pas komt. Zie ook: liaison*; romance*. Dit is nu net het verschil tussen een manager die een stiekeme verhouding begint met een secretaresse en een professor die het aanlegt met een studente. NRC Handelsblad, 30-05-91 Een jonge...

in de wiskunde: een verhoudingsvergelijking b.v. 6 : 9 = 2 : 3; het produkt van de buitenste leden is gelijk aan het produkt van de binnenste leden 2 x 9 = 6 X 3.

betrekking; eweredigheid; afmeting.

s., forhâlding; in — tot, neffens; naar —, navenant.

quotiënt, getal aangevend hoeveel maal de ene grootheid in de andere begrepen is.

reden of proportie van twee (onbenoemde of gelijknamig benoemde) getallen a en b noemt men het (onbenoemde) getal, waarmede b vermenigvuldigd moet worden, om a op te leveren (schrijfwijze a : b) (z dubbelverhouding en evenredigheid).