Wat is de betekenis van vaststelling?

vaststelling - Zelfstandignaamwoord 1. het vaststellen (vastgesteld worden) 2. bepaling, besluit 3. constatering Woordherkomst Naamwoord van handeling van vaststellen met het achtervoegsel -ing Verwante begrippen vastlegging

vaststelling - zelfstandig naamwoord uitspraak: vast-stel-ling 1. datgene wat vastgesteld wordt ♢ deze vaststelling kan wel aangevochten worden 2. het bepalen dat iets zo is ♢ we zijn bezig met...

(de, -en) in België ook: waarneming, bevinding, constatering, conclusie. Opmerkelijke vaststelling: één kind op de tien vertoont probleemgedrag. -GvA, 25-11-2002. - tot de vaststelling komen, constateren. - vaststellingen doen, een onderzoek doen na een ongeval.

Constatering, bevinding; soms bep.: waarneming, onderzoek. Hij was trouwens zelf stilaan tot een bemoedigende vaststelling gekomen: ‘Laat mij maar stinken,’ meende hij, ‘het geurtje dat ik voor de Hoogvrouw verspreid, leidt haar aandacht af van ernstiger bemoeiingen’, TEIRLINCK 1952, 1, 28. Tijdens het verlengde weekeinde v...

v. (-en), het vaststellen of vastgesteld worden: de vaststelling der disconto’s.

...

...