Wat is de betekenis van Primair?

(Fr.), bn. bw., 1. eerst ontstaan, vroeg(st) aanwezig: het primaire tijdperk, de oudste periode van de aardgeschiedenis; de primaire vormen der kristallen, de grondvormen; 2. niet herleidbaar: een primair verschijnsel; primaire getallen, de ondeelbare; 3. voornaamste: primair kanaal van een bevloeiing; een primaire...

Primair - Zelfstandignaamwoord 1. (geologie) (verouderd) primair (in de vóór 2006 gangbare schrijfwijze) ♢ Deze bruinkool nu vormde zich in Nederland in een tijdsafdeeling uit de Aardgeschiedenis, die wij aanduiden met den naam Tertiair, de derde in de rij, welke met het Primair aanvangt en met het Kwa...

primair - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: pri-mair 1. wat op de eerste plaats komt ♢ primair moeten we een nieuw juf aanstellen 1. van primair belang [heel erg belangrijk] ...

Eerste vordering/tenlastelegging of verzoek. Met een primaire vordering wordt aangegeven welke vordering de belangrijkste is in een reeks. Zie ook: Subsidiair.

Met het woord primair wordt aangegeven dat iets op de eerste plaats komt omdat dit, gelet op de omstandigheden van een bepaald geval, van belang is. In het juridisch spraakgebruik is de definitie van primair niet anders dan in het dagelijkse spraakgebruik. Bijvoorbeeld in het strafrecht wordt met het woord primair aangegeven dat een bepaald strafb...

eerste vordering/tenlastelegging of verzoek; met een primaire vordering wordt aangegeven welke van de vorderingen de belangrijkste is in een reeks. Zie ook Subsidiair.

[Fr. primaire, van Lat. primarius = bij de eersten behorend] het eerst aanwezig, oudst; onherleidbaar, oergrond vormend, ondeelbaar (getal); voornaamste, van de eerste rang (bijv. weg); in de eerste plaats (jur., i.t.t. subsidiair); primaironderwijs, basisonderwijs; primairesector, visserij, landbouw, delfs...

in de eerste plaats; voornaamste; het eerst aanwezig

rechtstreeks ontstane ziekten of de eerste verschijnselen van een ziekte. Primaire infectie, primair complex.