Wat is de betekenis van ontploffing?

v., 1. het ontploffen. 2. (-en) keer dat er iets ontploft; — het geluid daarvan: men hoorde zware ontploffingen.

ontploffing - Zelfstandignaamwoord 1. explosie Woordherkomst Naamwoord van handeling van ontploffen met het achtervoegsel -ing

ontploffing - zelfstandig naamwoord uitspraak: ont-plof-fing 1. het met een klap uit elkaar springen ♢ bij de ontploffing in de fabriek sprongen de ruiten stuk Zelfstandig naamwoord: ont-plof-fing de ontploffing...

→ Explosie.

(ont'ploffing) v. (-en) het ontploffen: de van een kruitmagazijn.

Het snel overgaan vein vaste scheikundige stoffen in gassen, die daarbij ontbranden.

Ontploffing - is een omzetting van een ontplofbare stof in gassen, waarbij de gasdruk zoo snel wordt gevormd, dat de wanden, welke de springstof omgeven, geen gelegenheid vinden, om uit te wijken. Een volledige ontploffing wordt detonatie genoemd. Bij de ontploffing ontstaat, door een voortdurende omzetting van arbeidsvermogen, een regelmatige afwi...

Eene ontploffing heeft plaats, wanneer vaste of vloeibare zelfstandigheden door een plotselijk overgaan tot den gasvormigen staat, gewoonlijk onder den invloed der warmte, eene veel grootere ruimte innemen en zich deze alzoo met oogenblikkelijk geweld verschaffen. Zulke ontploffingen hebben plaats bij het ontsteken van buskruid, dynamiet, schietkat...

...