Wat is de betekenis van ontmoedigen?

(ontmoedigde, heeft ontmoedigd), moedeloos, neerslachtig maken: een standvastigheid die zich niet liet ontmoedigen door de bedreigingen der rechters; een ontmoedigde stem.

ontmoedigen - Werkwoord 1. (ov) de moed ontnemen ♢ De mensen die demonstreerden op het plein lieten zich zelfs door grof geweld niet ontmoedigen hun eisen te blijven stellen. Woordherkomst Afgeleid van moedig met het voorvoegsel ont- en met het achtervoegsel -en. Synoniemen d...

ontmoedigen - regelmatig werkwoord uitspraak: ont-moe-di-gen 1. iemand zijn durf om iets moeilijks te doen afnemen ♢ ik wilde gaan studeren, maar de leraar heeft mij ontmoedigd Regelmatig werkwoord: ont-moe-di-gen ik...

v., ûntmoedigje.

moedigde, h. ontmoedigd (moedeloos maken, de moed benemen).

(ont'moedəgen) (ontmoedigde, heeft ontmoedigd) moed ontnemen, terneerslaan : een ontmoedigd arbeider. Tgst. → aanmoedigen.

(ontmoedigde, heeft ontmoedigd), moedeloos, neerslachtig maken.

(ontmoedigde, heeft ontmoedigd), van moed berooven, neerslachtig maken: eene standvastigheid die zich niet liet ontmoedigen door de bedreigingen der rechters; eene ontmoedigde stem. ONTMOEDIGING, v. het terneerslaan; neerslachtigheid.

...