Wat is de betekenis van onredelijk?

bn. bw. (-er, -st), 1. (veroud., in Z.-Ned. nog gew.) zonder rede, redeloos: het onredelijke vee. 2. niet op de rede gegrond of er uit voortvloeiende, ofwel er mee in strijd: zijn onredelijke vrees verbaasde ons allen. 3. onbillijk: een onredelijke eis; hij is niet onredelijk, nogal schappelijk; als bw. v. graad: hij vraagt...

onredelijk - Bijvoeglijk naamwoord 1. wat je als onrechtvaardig ervaart ♢ Ook liet Hammarberg zich kritisch uit over Nederland. Zo hekelde hij in 2009 en 2011 de volgens hem onredelijke eisen voor de inburgeringsexamens voor gezinshereniging. (NRC 14 januari 2014) 2. niet verstandig ...

onredelijk - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: on-re-de-lijk 1. niet eerlijk ♢ wat hij van me vraagt, is onredelijk 2. in strijd met het nuchtere verstand ♢ zijn beweringen zijn onredelijk...

adj. & adv., ûnriedlik, -rjidlik -ridlik.

bn., bw. (1 onverstandig; 2 onbillijk; 3 Z.-N. redeloos): 1 een onredelijke vrees; 2 een onredelijke eis; hij eist onredelijk veel; 3 Z.-N. onredelijke dieren.

(on're:dələk) bn. en bw. (-er, -st) 1. Veroud. redeloos : het -e vee. 2. onverstandig : een -e vrees. 3. onbillijk : een -e eis; hij vraagt veel.

bn. en bw. (-er, -st), 1. onverstandig: zijn onredelijke angst verbaasde ons allen; 2. onbillijk: een onredelijke eis; hij is niet onredelijk, nogal schappelijk.

bn. bw. (-er, -st), (veroud.) zonder rede, redeloos : het onredelijke vee; — onverstandig, niet voor het gezond verstand te verdedigen : zijn onredelijke vrees verbaasde ons allen; — onbillijk tegenover anderen: een onredelijke eis; hij is niet onredelijk, nogal schappelijk; — onredelijk oordelen; — hij vraagt onredelijk...

...