Wat is de betekenis van Lijm?

v., 1. geleiachtige massa of vaste stof, doorliet uitkoken van dierlijke afvalstoffen verkregen, tot plak-, bind- of kleefmiddel dienende: dierlijke, vloeibare lijm; lijm koken; papier door de lijm halen; twee stukken hout met lijm aan elkander hechten; 2. (bijb.) asfalt.

Kleefmateriaal om brackets, buizen en attachments (slotjes) op tanden en kiezen te plakken. De officiële termen zijn: adhesief of bonding en composiet.

lijm - Zelfstandignaamwoord 1. tussenstof die twee of meer deel|delen permanent aan elkaar bevestigen|bevestigt lijm - Werkwoord 1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van lijmen ♢ Ik lijm 2. gebiedende wijs van lijmen ♢ lijm! 3. (bij inve...

Lijm: vloeibare stof of mengsel, als dan niet voorzien van (zeer fijne) vulmiddelen, waarmee na verharding een verbinding tussen twee onderdelen is te bewerkstelligen. (Bestekstermen voor B bewerking, behandeling en verwerking van natuursteen)

lijm - zelfstandig naamwoord 1. stof waarmee je dingen aan elkaar plakt ♢ met een beetje lijm hebben we de vaas weer gerepareerd Zelfstandig naamwoord: lijm de lijm de lijmen

lijm, lijmen

Wie in een droom met lijm werkt, houdt aan eenmaal gemaakte plannen vast of blijft - in negatief opzicht - plakken. Het kan ook zijn dat hij een bepaald iets niet kan loslaten (een intieme relatie?), hoewel hij eronder lijdt. (Zie ook ‘Plakken’).

verzamelnaam voor een grote verscheidenheid van plakmiddelen waarvan bij boekbinden en boekrestauratie vooral polyvinylacetaatlijmen (PVA) en warme vleeslijm worden gebruikt.

lijm - Een onzuivere proteïne verkregen door hydrolyse van collagene materialen zoals huid, been en bindweefsel, door verschillende methoden.