Wat is de betekenis van laster?

m., 1. eerroof, eerschennis, kwaadsprekerij: vuige laster. 2. (rechtst.) het misdrijf van art. 268 W. v. S.: het plegen van smaad zonder het bewijs te leveren der waarheid van het te laste gelegde feit en tegen beter weten in: iem. vervolgen ter zake van laster.

Laster betekent het bewust verspreiden van valse of schadelijke informatie over iemand, met als doel diens reputatie te schaden. Het is een ernstige vorm van smaad en kan juridisch vervolgd worden.

laster - Zelfstandignaamwoord 1. onterechte beweringen die iemand in een kwaad daglicht stellen laster - Werkwoord 1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van lasteren ♢ Ik laster 2. gebiedende wijs van lasteren ♢ laster! 3. (bij inversie)...

laster - zelfstandig naamwoord uitspraak: las-ter 1. rondvertellen van slechte dingen over iemand, zonder dat je daar bewijs voor hebt ♢ het is pure laster wat hij over zijn buren vertelt Zelfstandig naamwoord: las-ter ...

meelaatsheid

Het woord laster heeft in het Nederlands een bijzondere en beperkte betekenis gekregen. Men verstaat er onder: het vertellen van leugenachtig kwaad over iemand met de bedoeling hem in zijn eer en goede naam aan te randen. Een woord dat er ongeveer synoniem mee is, is eerroof.Vroeger en nu nog in het Duits had laster een wijdere betekenis. Het werkw...

kwaadsprekery; karakterskending; gelaster, leuenagtig van iem. kwaadspreek; iem. se eer skend; vloek, hoon.

s., kwealaster, flea-, fliebyt, rabjen (it), rabberij.

1. ondeugd, zonde, slechtheid. 2. vrachtauto.