Wat is de betekenis van jouw?

bez. vnw. 2de pers. enk., m. en v., met nadruk gebruikt: is dat jouw vader! ; dat potlood is het jouwe.

Zie Jou

jouw - Bezittelijk voornaamwoord 1. (informeel) van jou ♢ Is dat jouw auto? jouw - Werkwoord 1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van jouwen ♢ Ik jouw 2. gebiedende wijs van jouwen ♢ jouw! 3. (...

jouw - voornaamwoord 1. bezittelijk: hij is van die andere persoon ♢ is jouw kamer al netjes? Voornaamwoord: jouw Synoniemen je

veel gebruikt op plaatsen waar in AN ‘je’ gezegd of geschreven zou worden. Zorg dat je stevig in je schoenen staat, dan maak je jouw toets goed (Rappa in A&P 1981: 3). Gefeliciteerd, lieve moeder Rita namens jouw dochters Cheryl en Rubia (WS 3-9-1983, in adv.). - Etym.: In AN alleen gebr. als het woord nadruk heeft.

pron., dyn; de, het -e, dinen(t), dines.

I. 1 m. (uitjouwing, bespotting); 2 tw. (Z.-N. uitroep van blijdschap); 3 m. -en (Z.-N. goed schot, goede worp). II. bez. vnw. (uw): is dit jouw boek?

I. m. (-en) uitjouwing, bespotting. II. bez. vrnw. Gemz. uw ; boek; het is het -e.

bz. vn. 2e pers. enk., m./v., met nadruk gebruikt: is dat — vader?; dat potlood is het jouwe.