Wat is de betekenis van incidenteel?

(<Fr.), bn. bw., 1. (als) van een incident, bijkomstig: een zaak van incidentele aard; — (bw.) terloops: ik kan mij daar zo incidenteel niet over uitlaten, zo in het voorbijgaan; de zaak is in de Raad slechts incidenteel besproken, niet principieel; 2. (rechtst.) tussen-, bijkomend : incidentele vordering, tuss...

Incidenteel betekent dat iets af en toe of sporadisch gebeurt, zonder regelmaat of vaste frequentie. Het verwijst naar gebeurtenissen of situaties die niet vaak voorkomen en niet gepland of structureel zijn. Bijvoorbeeld: "incidentele uitgaven" zijn uitgaven die niet regelmatig voorkomen, en "incidenteel contact" betekent da...

incidenteel - Bijvoeglijk naamwoord 1. niet stelselmatig voorkomend ♢ Dit is zeker incidenteel, dus we hoeven het niet zwaar te bestraffen. Woordherkomst afgeleid van incident met het achtervoegsel -eel

incidenteel - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: in-ci-den-teel 1. wat maar af en toe voorkomt ♢ incidenteel ga ik met de trein naar mijn werk 2. wat je onopvallend tussen andere dingen door doet ...

bij wijze van tussenkomend voorval; toevallig; bijkomstig, terloops; nu en dan.

sporadisch; bijkomstig; tussenkomend (rechtsk.)

bijkomstig, terloops

tussenkomend; terloops; toevallig, onopzettelijk; ~ appellant, eiser in tegenberoep; ~tele vordering, tussenvordering.

bn., bw. (toevallig; onopzettelijk; bijkomstig, terloops); rechtst. incidenteel appellant, eiser in tegenberoep; incidenteel beroep, tegenberoep of bijkomend beroep, door een gedaagde ingesteld, nadat door de tegenpartij reeds in beroep is gegaan; incidentele vordering, tussenvordering, gedurende de loop van een proces gedaan, (en = en).