Wat is de betekenis van hulpeloos?

bii. bw. (...lozer, -t), niet in staat zich te helpen: de hulpeloze kleinen; — zonder hulp en steun, verlaten: hij stond hulpeloos in de vreemde stad; in hulpeloze staat verkeren, zodat geen hulp baat.

hulpeloos - Bijvoeglijk naamwoord 1. niet in staat zichzelf te helpen Woordherkomst Afgeleid van hulp met het achtervoegsel -loos met het invoegsel -e- Verwante begrippen hulpeloosheid

hulpeloos - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: hul-pe-loos 1. er niets over te zeggen hebben ♢ ik moest hulpeloos toezien na dat ongeluk 2. wie zichzelf niet kan redden ♢ een kleine baby is nog hu...

sonder hulp, behoeftig, verlate.

adj., help(e)leas.

bn.; hulpelozer, -t; zich zelf niet kunnende helpen; verlaten, zonder steun: een arm hulpeloos kind; de arme weduwe was geheel hulpeloos.

('hulpə) bn. en bw. (...lozer, -t) 1. zonder hulp : staan kijken. 2. hulpbehoevend : een ...loze weduwe.

bn. en bw. (-lozer, -t), niet in staat zich te helpen: de hulpeloze kleinen; zonder hulp en steun, verlaten: hij stond — in de vreemde stad; in hulpeloze staat verkeren, zodat geen hulp baat.

HULPELOOS, bn. bw. (...loozer, -t), zonder hulp, verlaten : hij stond hulpeloos in de vreemde stad; de hulpelooze kleinen; in hulpeloozen staat verkeeren, zoodat geene hulp baat. HULPELOOSHEID, v.