Wat is de betekenis van fluctueren?

(fluctueerde, heeft gefluctueerd), golven, schommelen, rijzen en dalen (inz. van beursprijzen): de beurs heeft sterk gefluctueerd; de markt fluctueerde hier door dezelfde oorzaken als te New York.

fluctueren - Werkwoord 1. (inerg) onregelmatig variëren (binnen bepaalde grenzen), schommelen ♢ De rente fluctueert dagelijks. ♢ Het werknemersaantal heeft in de loop der tijd gefluctueerd tussen 13 en 20 personen. Woordherkomst afgeleid va...

[Fr. fluctuer, van Lat. fluctuare, -atum: zie flotteren] schommelen, op en neer gaan; (fig.) weifelen; fluctuerende variabiliteit, (biol.) vloeiende variaties van kwantitatieve eigenschappen bij nakomelingen van eenzelfde levend wezen.

(fluktueren) schommelen; rijzen en dalen

heen en weer gaan, schommelen; het inwonertal van een stad fluctueert: het neemt nu eens toe, dan weer af.

schommelen.

schommelen, weifelen

dobberen; weifelen, besluiteloos zijn; schommelen, op en neer gaan (v. prijzen).

gefluctueerd (Fr. [Lat. fluctuare]: dobberen, op- en neergaan; schommelen inz. van beursprijzen): de fluctuerende prijzen.