Een ijzervreter
een onvervaard, onverschrokken krijgsman, een vechtersbaas; ook: een nors mens, een ijzervarken. Mnl. iserbitere. Eig. iemand die zich vermeet ijzer te kunnen bijten, zoals blijkt uit een 13de-eeuws Mhd. geschrift, waarin we lezen: „Ich bizze wol durch einen stein, ich bin so muotes raeze, hey waz ich isens fraeze!” Vgl. vuurvreter, in...