Wat is de betekenis van afgunstig?

bn. en bw. (-er, -st), 1. (van pers.) leed gevoelend over het geluk van een ander, dat men hem niet gunt: hij is afgunstig op, jegens iedereen ; — van nature geneigd tot afgunst: de liefde is niet afgunstig (1 Cor. 13); — (van hoedanigheden, handelingen enz.) afgunst tonend, latende blijken: een afgunstig karakter;...

afgunstig - Bijvoeglijk naamwoord 1. iemand niet gunnen dat die iets heeft dat men zelf wil hebben ♢ Hij is nogal afgunstig, vooral op zijn buurman. Woordherkomst afgeleid van afgunst met het achtervoegsel -ig Synoniemen naijverig, kiftig, wangunstig ijverzuchtig, jaloers, w...

afgunstig - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: af-gun-stig 1. je akelig voelen omdat iemand iets heeft wat je ook wilt hebben ♢ hij is altijd zo afgunstig op zijn zus Bijvoeglijk naamwoord: af-gun-stig ... is afgunstig...

jaloers.

adj. & adv., oergunstich, wangunstich, nidich, spitich, jaloersk; — kijken naar, mei skeane eagen sjen nei; iem. — maken, immen de eagen útstrike.

bn., bw.; 1. afgunst voedend: hij is afgunstig op zijn buurman; 2. afgunst tonend: afgunstige blikken; afgunstig toekijken; ook fig.: iets met afgunstige ogen aanzien.

(af'chunstəch) bn. en bw. (-er, -st) 1. afgunst voedend : jegens, op, van zién buurman. 2. tot afgunst geneigd : een karakter. 3. afgunst tonend : -e blikken. ➝ oog. Syn. ijverzuchtig, jaloers, naijverig. afgunstigheid v.

afgun'stig, bn. en bw. (-er, -st), 1. (van personen) leed gevoelend over het geluk van een ander, dat men hem niet gunt: hij is afgunstig op, jegens iedereen; 2. (van hoedanigheden, handelingen enz.) afgunst tonend, latende blijken: een afgunstig karakter; afgunstige blikken.

afgunstig geleed woord Zie: afgunst