Chinees politicus; premier van de Volksrepubliek China (1980-87) en partijleider (1987-89).
Zhao Ziyang was afkomstig uit een familie van landheren. Hij werd in 1938 lid van de Chinese Communistische Partij. Vervolgens maakte hij carrière binnen het partijapparaat. Tijdens de Culturele Revolutie (1966-69) werd hij tijdelijk buiten spel gezet. Hij werd in 1971 gerehabiliteerd en als partijsecretaris van Szechuan, China's dichtstbevolkte provincie, aangesteld. Daar slaagde hij erin de industriële en agrarische productie sterk te verhogen. Hiermee trok hij de aandacht van Deng Xiaoping, sinds eind 1976 de machtigste man van de Volksrepubliek China. In 1979 volgde zijn benoeming tot lid van het Politbureau. In 1980 werd Zhao achtereenvolgens vice-premier en premier.
Zhao paste zijn economische politiek van meer vrijheid voor de ondernemingen op China toe, waardoor de productie van het land spectaculair steeg. In 1987 werd hij secretaris-generaal en daardoor partijleider van de CCP. Als premier werd Zhao opgevolgd door Li Peng, die een voorzichtiger koers wilde varen. In het voorjaar van 1989 ontstond er in de top van de partij een ernstig conflict over de reactie op de studentenprotesten in Peking. Zhao Ziyang sympathiseerde met de demonstranten en werd daardoor beschuldigd van verraad en steun aan de contrarevolutie. Deng Xiaoping stelde zich achter Li Peng en de orthodoxe communisten op. Op 24 juni 1989 werd Zhao uit al zijn functies gezet.
