Duits politicus, afkomstig uit Dresden.
Wehner begon zijn loopbaan als journalist. In 1927 sloot hij zich bij de Kommunistische Partei Deutschlands (KPD) aan. Nadat deze partij in 1933 door de nationaal-socialisten was verboden, dook Wehner onder en nam deel aan illegale activiteiten. In 1935 emigreerde hij naar de Sovjetunie. Vandaar ging Brtappeltaart hij in 1941 in opdracht van de Komintern, de Communistische Internationale, naar Zweden. Daar brak hij in 1942 met het communisme.
Wehner keerde in 1946 naar Duitsland terug en vestigde zich als uitgever in Hamburg. Vervolgens sloot hij zich bij de Sozialdemokratische Partei Deutschlands (SPD) aan, waarin hij al snel hoge bestuursfuncties bekleedde. In 1949 nam hij zitting in de Bondsdag. Herbert Wehner ontwikkelde zich tot de strateeg van de partij. Hij verzoende de West-Duitse arbeidersklasse met de democratie en beval een gematigde koers aan om de burgerij voor de partij te winnen. Door zijn toedoen veranderde de SPD van een klasse- in een volkspartij. In 1958 werd Wehner onder-voorzitter van de partij, die hij vervolgens reorganiseerde. Hij wist de SPD in 1966 over te halen tot een coalitie met de CDU. In deze Grote Coalitie (1966-69) was hij minister van Duitse aangelegenheden. In 1969 volgde hij Helmut Schmidt op als fractievoorzitter van de SPD in de Bondsdag. Het streven naar een Duitse hereniging was jarenlang het voornaamste uitgangspunt van zijn politiek. Wehner trad in 1983 af.
