De president van Uganda van 1966-71 en van 1980-85.
Milton Obote werd in het Lango-district geboren als zoon van een boer. Hij was in Uganda en Kenya achtereenvolgens kantoorbediende, verkoper en leraar. Samen met Jomo Kenyatta stichtte hij de KANU (Kenya African National Union, Afrikaanse Nationale Unie van Kenya). Na zijn terugkeer in Uganda in 1955 richtte hij een Lango-tak van de Uganda National Congress (UNC, Ugandese Nationale Congres) op. In 1957 werd hij lid van het parlement; in datzelfde jaar richtte hij de UPC (Uganda People's Congress - Ugandese Volkscongres) op. Deze partij won in 1962 de verkiezingen; Obote werd premier en minister van Buitenlandse Zaken en Defensie. In 1962 leidde hij Uganda naar de onafhankelijkheid.
In 1966 trok Obote de macht verder naar zich toe door koning (en president) Mutesa II af te zetten en zelf president te worden. Obote voerde een linkse politiek, gebaseerd op zijn Handvest voor de gewone man van 1969. In 1971 maakte een staatsgreep door de militaire leider Idi Amin een einde aan zijn bewind.
Amin werd na een bewind vol terreur in 1979 met Tanzaniaanse hulp uit Uganda verdreven. Obote verbleef tot mei 1980 in ballingschap in het buurland Tanzania, en werd toen opnieuw president. Hij was weliswaar niet zo bloeddorstig als Amin, maar liet toch tienduizenden tegenstanders vermoorden. Obote vestigde een democratie gebaseerd op meerdere partijen. Pogingen de economie te verbeteren, leverden weinig resultaat op, terwijl de corruptie en het geweld tussen de verschillende volken in Uganda bleven bestaan. Zijn ambtstermijn duurde weer niet langer dan vijf jaar. Door een militaire staatsgreep van generaal Tito Okello Lutwa was Obote in 1985 gedwongen zijn land opnieuw te verlaten en zijn toevlucht in Zambia te zoeken.
