Zimbabwaanse vrijheidsstrijder; sinds de onafhankelijkheid van Zimbabwe premier (1980-87) en daarna president.
Robert Mugabe was de zoon van een arbeider. Hij bezocht rooms-katholieke missiescholen en het Fort Hare University College, waar hij onderwijskunde en economie studeerde. Vanaf 1952 gaf hij les aan scholen in Noord-Rhodesië en in Ghana. In 1960 raakte hij als secretaris van de Nationale Democratische Partij bij de politiek betrokken. Tot 1963 werkte hij met Joshua Nkomo samen in de Zimbabwe African People's Union (ZAPU, Afrikaanse Volksunie van Zimbawe). In 1963 was hij betrokken bij de oprichting van de gematigder Zimbabwe African National Union (ZANU, Afrikaanse Nationale Unie van Zimbabwe). Van 1964-74 zat Mugabe gevangen. In 1974 verleende premier Ian Smith aan Mugabe en andere vrijheidsstrijders amnestie. Mugabe ging in ballingschap in Mozambique. Hij werd de leider van de ZANU. In 1976 richtte hij samen met Joshua Nkomo het Patriotic Front (PF, Patriottisch Front) op, een volksleger van ZANU en ZAPU, dat een guerrilla tegen het blanke minderheidsbewind in Rhodesië voerde. In 1980 werd het land onafhankelijk onder de naam Zimbabwe.
Mugabe werd na een grote verkiezingsoverwinning in april 1980 premier. Hij zegde zijn radicale principes uit de tijd van de vrijheidsstrijd vaarwel en voerde een politiek van verzoening met de blanken. In 1982 kwam Mugabes partij de ZANU in conflict met de ZAPU van Nkomo, waarop Mugabe Nkomo uit zijn kabinet zette. In 1987 werd Mugabe president. ZANU en ZAPU fuseerden tot de ZANU-PF. Zimbabwe werd een eenpartijstaat.
