Een toestand van wisselende spanning tussen de Sovjetunie en de Verenigde Staten en hun bondgenoten, zonder dat een echte oorlog tussen de machtsblokken uitbrak. De Koude Oorlog staat ook wel bekend als het Oost-Westconflict.
De wortels van de Koude Oorlog liggen bij de Russische revolutie. Sinds die tijd bestond in de westerse wereld angst voor een communistische wereldrevolutie. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd de Sovjetunie tijdelijk een bondgenoot van de Verenigde Staten en de andere geallieerden.
Door de uitbreiding van de Sovjetmacht in Midden Europa keerden na de oorlog de tegenstellingen verscherpt terug. De vorming van een reeks satellietstaten door de Sovjetunie veroorzaakte angst in het Westen. Omgekeerd voelde de Sovjetunie zich bedreigd door de oprichting van de Noord-Atlantische Verdragsorganisatie (1949) en de Marshall-hulp aan West Europa.
Na de Cuba-crisis van 1962 was sprake van een zekere ontspanning, zoals bleek uit het kernstopverdrag van 1963. In de jaren zeventig zette die ontspanning tussen Oost en West door in de détente. De détente werd teniet gedaan door de Sovjetinval in Afghanistan in december 1979. Het optreden van Sovjetleider Michail Gorbatsjov had een zodanige toenadering tussen Oost en West tot gevolg, dat aan het begin van de jaren negentig de Koude Oorlog tot het verleden behoorde.
