Pools staatsman, secretaris-generaal van de Poolse Communistische Partij (1970-80).
Gierek werd in het Oostenrijkse Silezië geboren als de zoon van een mijnwerker. Zijn vader kwam bij een mijnongeluk om het leven. Samen met zijn moeder emigreerde Gierek in 1923 naar Frankrijk, waar hij in 1931 lid werd van de Franse Communistische Partij. Op dertienjarige leeftijd ging hij al in de mijnen werken. In 1937 emigreerde Gierek naar België. Tijdens de Tweede Wereldoorlog organiseerde hij onder Poolse mijnwerkers in België het verzet tegen de Duitse bezetters. In 1948 keerde Gierek naar Silezië terug, dat inmiddels een deel van Polen was geworden. In 1952 werd hij lid van het Poolse parlement. Twee jaar later rondde hij in Kraków een studie in de mijnbouw af. Gierek werd in 1956 lid van het Politbureau van de Poolse Communistische Partij en eerste secretaris van de provincie Katowice, het meest geïndustrialiseerde deel van Polen. Deze positie verschafte Gierek een sterke politieke basis. Toen in december 1970 de prijzen van voedsel sterk stegen, braken er in Polen grote demonstraties uit en werd secretaris-generaal Wladyslaw Gomulka gedwongen af te treden. Edward Gierek nam zijn positie over. In 1980 onderging Gierek hetzelfde lot. Zijn positie was al ondermijnd door een hartaanval; Polen werd met een nieuwe golf stakingen geconfronteerd, waarin de verboden vakbond Solidariteit en zijn leider Lech Walesa een belangrijke rol speelden. Aan het eind van het jaar werd Gierek gedwongen af te treden. Polen kwam onder een militair bestuur, geleid door generaal Jaruzelski. Gierek werd uit de partij gezet, en van 1981-82 geïnterneerd.
