is evenals Aanstoot geven, a. d. Bijbel ontleend en staat met die uitdr. in verband.
Zoo lezen wij bijv. in Jes. 8:13 en 14, dat God voor degenen, die Hem niet gehoorzamen „een steen des aanstoots en een rotssteen der struikeling is,” d w.z. de oorzaak, dat zij zullen vallen, n 1. in zonde en verwerping. Ook Petrus noemt o. a. Christus zulk een oorzaak van verwerping: „U dan, die gelooft, is Hij dierbaar, maar den ongehoorzamen is Hij een steen des aanstoots en een rots der ergernis!’ (I Petr 2 : 7.) En Jezus zeide zelf tot den Satan: „Ga weg achter mij, gij zijt mij een steen des aanstoots” (Matth. 16 : 13.) In den Bijbel is dus een steen des aanstoots de oorzaak, die iemand doet vallen (n. 1. in zonden), maar later beschouwde men de uitdrukking gelijkbeduidend met rotssteen der ergernis, d i. de oorzaak, waardoor men zich ergert.
