ōnis, m.
1. eig., jong soldaat, recruut, ook attrib., exercitus tiro, Cic., milites tirones, Cic.
2. overdr., beginneling, nieuweling, leerling, in alqa re, Cic., scientiā, Cic., tirones gladiatorum, tirones gladiatores, Suet.; iemd., die voor het eerst in de grote wereld optreedt, als jongeling, Ov., Suet., of als redenaar, Sen.
